വേഷം.

വേഷം.

വേദിയിലാടുവാന്‍ വേഷം രചിക്കുവാന്‍..

ആരുമില്ലാത്തൊരു പൂര്‍വ്വകാലം.....

ഈശന്‍ രചിച്ചതീ നാടകം..

അതിലാടുന്നതാണീ  മനുഷ്യജന്മം

കൂട്ടത്തിലാടുവാന്‍ വേഷങ്ങളേതെന്നു -

പരതുന്നു ഞാനും,നീയും, നമ്മളും -

 നിറമറ്റ കടലാസ് പോലെ വിളറിയ-

മുഖമിന്നു തേടുന്നു ചായം പുരട്ടാന്‍..

വേഷങ്ങള്‍ പലതും കെട്ടിയാടാന്‍

വേദിയൊരുങ്ങീ ഈ ഉലകം..

ആശിച്ച വേഷങ്ങള്‍ കിട്ടാതൊടുവില്‍

അണിയുന്ന വേഷങ്ങള്‍ക്കാശയറ്റു

പച്ചവേഷം കെട്ടി നിന്നിട്ടൊടുവിലായ്‌-

കത്തിവേഷം കെട്ടി ആടുന്നിതാ-

നഷ്ട്ടമോഹങ്ങള്‍ തന്‍ ശിഷ്ട്ടം ഭുജിക്കുവാന്‍-

അഗ്നി സ്ഫുലിന്ഗമായ്  മാറുന്നിതാ.

യാചകനായും കീചകനായും....

ഒത്തിരി വേഷങ്ങള്‍ വന്നു മറഞ്ഞൂ..

തളരാതെ വേദിയില്‍ ആടിയതിനൊക്കെയും 

ഇടറാത്ത പാദങ്ങള്‍ കൂട്ടുവന്നു

വേഷപ്പകര്‍ച്ചകള്‍ക്കാവില്ല-

മനസ്സിന്റെ, നേരിന്റെ വേഷം മറന്നാടുവാന്‍-

വേഷങ്ങളില്ലാതെയാവുന്നു ഞാനെന്റെ-

വേഷം വിഷാദമായ് മാറ്റുന്നു.

ആശയില്ലായിനിയൊരു വേഷമാടാന്‍..

കണ്ടു മടുത്തതീ കപട വേഷം..

എന്‍ വേഷ മഴിയേണ്ട  കാലം വരേയ്ക്കും..

ചായങ്ങള്‍ പൂശിയാടുക വേണം..