കനലൊടുങ്ങാതെ....

കനലൊടുങ്ങാതെ....

നിഴല്‍:

തലയറ്റൊരുടലിനെ പുണരുന്ന കൈകളില്‍-

വിലയറ്റ സ്വപ്നത്തില്‍ കനല് മാത്രം.

കണ്ണീര്‍ കുതിര്‍ത്ത കവിള്‍ത്തടം തന്നിലോ-

ദുരിത ദിനങ്ങളിന്‍ പിടപ്പ് മാത്രം.

 

നിലാവ്:

മനുജന്റെ കയ്യിലെ സ്വപ്നങ്ങളുടയുന്നു-

വെറിയാല്‍ അലയുന്ന രാഷ്ട്രീയ കോമരങ്ങളാല്‍ .

ഒട്ടും കുറയാത്ത ക്രൌര്യമായ്, വാശിയായ്

മതമെന്ന വൈരിയും കൂടെത്തന്നെ..

നിഴല്‍:

ഇവളാണ് നേരിന്റെ നിണനിറം കണ്ടു-

കണ്‍കലങ്ങാതലഞ്ഞ അമ്മയും,അനുജത്തിയും-

ഇവളാണ് പുകയുന്ന ഉലയൂതി നീറ്റുന്ന-

ഹൃദയത്തിന്‍ ഉടമയും,കാവല്‍ക്കാരിയും

നിലാവ്:

രക്തം മണക്കുന്ന കാറ്റിനുമുണ്ട് ..

പറയുവാന്‍ ഏറെ നൊമ്പരങ്ങള്‍..

ഇന്നിന്‍ ജ്വലിക്കുന്ന വെണ്ണീറു കട്ടകള്‍

നിന്‍ തണുപ്പിന്‍ ചൂടകറ്റുവാനോ..?

 നിഴല്‍:

ചീറ്റിത്തെറിച്ച ചുടു ചോരയെ-

ഹിന്ദു വെന്നും മുസല്‍മാനെന്നുമായ്‌-

പേരിട്ടു വിളിച്ചവര്‍ പടിയിറങ്ങി-

ഒടുവിലീ കൈക്കുഞ്ഞ് മാത്രം-

മതമെന്തെന്നരിയാതെ കൈകാലടിച്ചു തളര്‍ന്നു.

നിലാവ്:

ഓര്‍ക്കുന്നതില്ലീ വെറി പൂണ്ട ലോകം..

തന്നാല്‍ ഒടുങ്ങും ജീവിതങ്ങള്‍ക്കു-

മിഴിനീരു കൊണ്ട് വിശപ്പടക്കാന്‍..

പറ്റീടുകില്ലെന്ന ലോക സത്യം..

നിഴല്‍:

വൈരമൂട്ടി വളര്‍ത്തുന്നു മക്കളെ-

പകയും,വെറുപ്പും തൊട്ടു കൊടുക്കുന്നു നാവില്‍-

പിന്നെയൊരു കനലിട്ടു കൊടുക്കുന്നു-

കൈകോര്‍ത്തു പിടിച്ച സൌഹൃദങ്ങളിലേക്ക്

നിലാവ്:

എന്തിനു വേണ്ടിയീ പോര്‍വിളി പോരാട്ടം..

നല്കിടുമോ നമുക്കൊരു സ്വര്‍ഗത്തിന്‍വാതില്‍ ..

മോഹങ്ങള്‍ ഒടുങ്ങാത്ത കാലംവരേയ്ക്കും

കരുതുന്ന മോഹങ്ങള്‍ ഇത്ര തന്നെ..

നിഴല്‍:

ഇനിയെത്ര കാതം നടന്നിടേണം

സൌഹൃദം പൂക്കുന്ന ദിക്കിലെത്താന്‍-

മതം മദമാവാത്ത മനസ്സിലേക്കെത്താന്‍

സ്നേഹമെന്നക്ഷരം സ്വന്തമാക്കാന്‍